مرستون ها (مراکز رفاه اجتماعي )
مرستون ) مرکز رفاه اجتماعی (
جمعیت هلال احمر افغانی در زمره پروگرام های بشردوستانه خود بخش نگهداری و مواظبت خانوداه های بی سرپرست، محتاج و نیازمند را که قادر به تهیه نیازمندی های حیاتی شان در نازلترین سطح نیستند نیز بعهده دارد. به همین منظور این کانون خیریه مرستون ها (مراکز رفاه اجتماعی) را در ولایات (کابل، قندهار، ننگرهار، هرات و بلخ ایجاد نموده است که در آن خانواده ها و افراد محتاج و نیازمندی هستند که عوامل گوناگون همچون جنگ، آفات طبیعی، نابسامانی های اجتماعی، فقر و غربت ایشان را وا دار به رهایش در مرستون ها گردانیده است. این خانواده ها و افرادیکه در مرستون ها جمعیت افغانی سره میاشت رهایش میکنند هر کدام از ماجرای زندگی شان داستان های تلخ و دردناکی شرح میدهند که وجدان آدمی را تکان و عواطف خوابیده او را برانگیخته می سازد. در زمره مشمولین مرستون ها کسانی هستند که حتی پدر، برادر، ایور و سایر اقارب نزدیک شان از کمک و نگهداری آنان روی برتافته از همکاری با ایشان شانه خالی کرده اند. برخی از ایشان ادعا دارند که برای تامین نیازمندی های اولیه معیشت لوازم منزل را بفروش رسانیده اند، در خانه های مردم خدمت کرده اند، به تگدی روی آورده اند، برای بدست آوردن کمک به دروازه های موسسات خیریه رجوع کرده اند. به کار های شاقه تن در داده اند و بسی مشکلات طاقت فرسای دیگر را نیز تحمل کرده اند تا لقمه نانی به کف آرند، اما با این همه نتوانسته اند راه حل مطمئن مشکلات شانرا در یابند. بقرار قول این مشمولین آنان مرستون های جمعیت افغانی سره میاشت را یگانه مرجع مطمئن دریافته اند که در آن با آرامش کامل و خاطر آسوده بدون کدام نگرانی یکجا با اطفال شان بسری می برند. آنان این خدمت سره میاشت را به دیده قدر مینگرند و به مقامات این نهاد خیریه بخاطر فراهم آوری تسهیلاتی چون( مسکن، لباس، غذا، مراقبت های صحی، تعلیم و تربیه اطفال و پروژه تعلیمات حرفوی) دعای خیر می کنند. بگونه مثال در مرستون کابل در پهلوی مکان های رهایش مناسب برای اطفال مشمولین، مکتب، مسجد، کلینیک، پارک تفریحی، میدان بازی اطفال، کودکستان و پروژه های آموزش حرفوی اعمار گردیده است. سره میاشت در مرستون هایش امکانات آموزشی را به مشمولین بویژه اطفال به این منظور فراهم ساخته است تا ایشان با فراگیری آن در یک دوره معین قابلیت تامین احتیاجات زنده گی شان را در خارج از مرستون کسب نمایند زیرا آنان تا یک مدت معینی میتوانند در مرستون اقامت نمایند نه دایمی و مادام العمر.گرچه در سطح کشور ممکن است خانواده ها افراد زیادی مستحق جذب در مرستون ها باشند اما امکانات سره میاشت نیز محدود است و نمی تواند تمام کسانی که واجد شرایط جذب مرستون باشند را بپذیرد. به اساس پروسیجر جدیدی که روی دست گرفته شده است تعدادی از خانواده های نیازمند و مستحق در خارج از مرستون از کمک های سره میاشت مستفید می شوند. روی هم رفته در سالیان اخیر در مرستون کابل مرکز خدمات بهداشت روان درمان ایجاد گردیده که مریضان روانی شامل مرستون را تحت در مان قرار می دهد و در نتیجه فعالیت این بخش وضعیت یکتعداد این مشمولین روبه بهبود نهاده است، همچنان برای باز توانایی آنان وسایل ورزشی فراهم شده و طبق برنامه تمرینات ورزشی تحت نظر مسئول بهداشت به پیش برده می شود که البته این امر می تواند اثرات مثبتی به صحت مشمولین داشته باشد. در مرستون هرات نه تنها افراد و اطفال بی سرپرست و بی بضاعت مواظبت می شوند بلکه تعداد ۲۴۴ تن مریضان روانی مردانه، زنانه و اطفال شامل میشود که از ولایات مختلف کشور هستند تحت مراقبت و مواظبت قرار دارند، در پهلوی اعاشه و اباته این مریضان مراقبت های صحی نیز به این مریضان عرضه می شود تا صحت شان را باز یابند. گرچه مراقبت و نگهداری مریضان روانی جز مکلفیت های سره میاشت نیست اما به اساس روحیه بشردوستی این فعالیت دشوار و مخاطره آمیز را نیز بعهده گرفته است. حمایت مردم از مرستون های جمعیت افغانی سره میاشت می تواند توانایی های بیشتری به این ارگان خیریه ببخشد تا میزان فعالیت های بشردوستانه اش را در عرصه مرستون ها توسعه و گسترش دهد، طوریکه یکتن از تجار خیر اندیش کشور در ولایت ننگرهار مخارج اعمار مرستون جدید آن ولایت را بعهده گرفت و آنرا به پایه اکمال رساند، سایر هموطنان متمول و خیراندیش ما که عین احساس را دارند می توانند درگسترش و اعمار مرستون ها در سایر ولایات به همکاری نمایندگی ولایتی سره میاشت اقدام نمایند، تا در آن از خانواده ها و افراد محتاج نگهداری و مواظبت صورت گیرد. این احساس نوع دوستانه را هر هموطن ما میتواند از خود تا حد توان تبارز دهد. و به این ترتیب دعای عاجزان و محتاجان را کسب نمایند.
تاریخچه مرستون
نخستین بار مرستون کابل بتاریخ ۱۲ ثور سال ۱۳۰۹ خورشیدی در عصر سلطنت محمد نادر خان بنام دارالیتام نادری بمنظور مواظبت ایتام در قلعه باقرخان تاسیس گردید که امور آن از طرف بلدیه (شاروالی) وقت اداره می شد در سال ۱۳۲۵ مرستون بمنظور کمک با فقرا و مساکین بنام دارالمساکین مسمی شد که مرکز آن در قلعه حشمت خان کابل قرار داشت و اداره آن به وزارت مالیه محول گردید. چند سال بعد دارالمساکین به مرستون تغیر نام یافت و در موقعیت فعلی آن در دامنه کوه افشار منتقل شد که از طرف مقام صدارت وقت اداره می گردید. مرستون در سال ۱۳۴۲ نظر به تشابه وظیفوی که با جمعیت هلال احمر افغانی داشت در ساختار تشکیلاتی این نهاد مدغم گردید.