عمومی معلومات

معـرفی هلال احمر افغانی

نود و پنج سال پیش شماری از خیر خواهان کشور به دنبال این بودند که از قربانیان حوادث، فقرا و نیازمندان چگونه و توسط چه کسانی دستگیری به عمل آید؟ بدین منظور در سال 1308 به کمک شاروالی کابل در باغ عمومی کابل از اقشار مختلف و مردم خییر کشور گردهمایی تشکیل گردید. در این جلسه، در نتیجه نظرات و پیشنهادات فراوان، تصمیم بر آن شد که به منظور دستگیری از قربانیان حوادث و نیازمندان بنیاد یک نهاد خیریه به نام امداد اولیه گذاشته شود و همچنان در همین جلسه، از میان شرکت کننده گان، محمد ابراهیم خان به عنوان رئیس این جمعیت خیریه و 20 نفر دیگر از میان شرکت کننده گان به عنوان اعضاء برگزیده شدند.

هدف ایجاد جمعیت خیریه مرکز امداد اولیه دستگیری از قربانیان حوادث و نیازمند بود و این کار در ذات خود نوعی همکاری و برداشتن بار سنگین از دوش دولت بحساب می آمد، به همین اساس حاکم وقت افغانستان، محمد نادر شاه مبلغ 30000 هزار افغانی از بودجه شخصی خویش برای تشویق و پایداری این نهاد خیریه مساعدت نمود. این در حالی بود که اکثر کشورها دارای جمعیت های ملی بود و این جمعیت ها قبلاً تأسیس شده بودند؛ از این رو در جلسه جمعیت های ملی در لاهه در سال 1311 موضوع تأسیس جمعیت ملی در افغانستان نیز مطرح گردید و از دولت وقت افغانستان درخواست شد که در این کشور نیز جمعیت ملی ایجاد نمایند. به همین دلیل دولت وقت نام جمعیت خیریه مرکز امداد اولیه را به محراب احمر تغییر داد و این نهاد مدتی در چوکات وزارت مالیه و سپس در چوکات وزارت صحت عامه فعالیت می نمود. از اینکه در بسیاری از کشورها، جمعیت های ملی به نام هلال احمر وجود داشت، دولت وقت به تأسی از سایر کشورها در سال 1313 نام محراب احمر به هلال احمر تغییر داد، تا این نهاد خیریه بتواند شرایط و معیارهای یک جمعیت ملی را تکمیل نماید، بر همین اساس ما می توانیم بگوئیم که سال تأسیس هلال احمر افغانی منحیث یک جمعیت ملی در افغانستان؛ سال 1313 است.

21 سال بعد هلال احمر توانست منحیث یک نهاد مستقل در سطح ملی و بین المللی مطرح شود و تمامی فعالیت های خویش را با استقلالیت کامل و بدون دخالت دولت انجام دهد؛ این در حالی بود که هلال احمر تمامی شرایط و معیار های ده گانه را منحیث یک جمعیت ملی تکمیل کرده و در سال۱۳۳۴مطابق ۱۱ نوامبر۱۹۴۵ از طرف نهضت بین المللی جمعیت های ملی به رسمیت شناخته شد. و در همین سال، عضویت نهضت بین المللی جمعیت های ملی را منحیث هشتاد و سومین عضو اخذ نمود.

هفت اصل اساسی

هدف از تأسیس هلال احمر افغـــــــانی رسیده گی به متضررین حوادث طبیعی و غیر طبیعی و کاهـــش آلام بشری مـــی باشد.

 هــلال احمر افغانی تمام فعالیت خویش را بر اساس هفت اصل اساسی خویش انجام می دهد که قرار شرح ذیل می باشد:

1. بشر دوستی:

 هــلال احمـر افغانی از آرزوی کمک رساندن بدون تبعیض به مجروحین میدان جنگ به وجود آمده، در ماموریت ملی و بین المللی خویش تلاش میــورزد تا از آلام بشر جـلوگـــیری و آن را کاهش دهد. هدف آن حمایت حیات، صحت و تأمین کرامت انسانی است. این نهضت تفاهم متقابل، دوستی، همکاری و صلح پایدار را بین همه مردمان توسعه میدهد.

2. بی طرفی:

 برای کسب و حفظ اعتماد همه، هلال احمر افغانی در مخاصمات طرف واقع نمی شود و هیچ وقت در مناقشات سیاسی و نژادی و ایدیالوژیک خود را در گیر نمیسازد.

۳ــ غیر جانبداري:

هلال احمر افغانی غیر جانبدار است، ودر هنگام ارائه خدمات به ملیت، قومیت، طبقه، و نظریات سیاسی ترجیح نمی دهد. اما می بیند در هر جای که به کمک و دستگیری ضرورت باشد، کمک و حمایت می نماید.

4. استقلالیت:

هلال احمر افغانی مستقل است. جمعیت های ملی با آنکه در خــدمات بـشردوســـتانــه مـــددگار حکومتهای خویش و تابع قوانین ممالک متبوع شان می باشند، باید همیشه خود مختاری خود را حفظ کنند بنا بر این جمعیت هلال احمر افغانی قادر خواهد بود که همه اوقات مطابق اصول خویش عمل نماید.

5- خدمات رضاکارانه:

 خدمات جمعیت هلال احمر افغانی به صورت رضاکارانه است و به هیچ صورت در آرزوی کسب منفعت نمیباشد.

6- وحدت:

در هر کشور صرف یک هلال احمر میتواند وجود داشته باشد. این نهاد باید به روی همگان باز بوده،  خدمات بشردوستانه خود را در سرتا سر مملکت به پیش برد.

7- جهان شمولیت:

 نهضت بین المللی جمعیت های ملی، که در آن همه جمعیتها دارای مقام یکسان هستند و در امداد رسانی به همدیگر وظایف و مکلفیتهای مساوی دارند، جهانشمول محسوب می شوند.

پس منظر تاریخی نشان هلال احمر افغانی

در سال 1863، در کنفرانس بین المللی ژینو، نشان صلیب سرخ بر متن سفید به عنوان نشان خاص سازمان های کمک رسان برای مجروحان جنگ پذیرفته شد. این نشان در سال 1864 توسط کنفرانس سیاسی به عنوان نشان خاص خدمات صحی نظامی تأیید شد، اما در سال 1867 در جریان جنگ روسیه با ترکیه در بالکان، خلافت عثمانی تصمیم گرفت نشان خاص سازمان های مددرسان به مجروحان جنگی، نشان هلال احمر باشد، به همین دلیل بجای علامت صلیب سرخ، نشان هلال احمر را  انتخاب نمود. پس از خلافت عثمانی، مصر نیز همین اقــدام را انجام داد. ایران نشان شیر و خورشید را برای جمعیت ملی خود که پیشینه تاریخی در ایران دارد، انتخاب کرد، اما در سال 1980 میلادی ایران علامت شیر و خورشید را استفاده نکرده و به عوض آن هلال احمر را پذیرفت.

مدتی بعد از آن، اقدام خلافت عثمانی مورد حمایت نهضت بین المللی جمعیت های ملی در کنفرانس بین المللی قرار گرفت زیرا در برخی دیگر از کشورها نیز نشان هلال احمر را برای جمعیت های ملی خود انتخاب کردند که اکنون همه کشورهای  به جز یکی دو کشور، از نشان هلال احمر برای جمعیت های ملی خود و کشورهای غیر اسلامی به جز دو کشور از نشان صلیب سرخ برای جمعیت های ملی خود استفاده می نمایند.

نشان هلال احمر افغانی با وجود تغییر شکل از سال 1313 به عنوان نشان رسمی جمعیت ملی مورد استفاده قرار می گیرد. نشان جمعیت ملی وسیله ای برای شناسایی هویت و عرضه خـدمات بشردوستانه این نهاد خیریه ملی می باشد. که به منظور تشخیص و حمایت از آن استفاده به عمل می آید. حمایت به این مفهوم که هرگاه رضاکاران، کارمندان و وسایط هلال احمر افغانی خــــدمات بشردوستانه جمعیت ملی را برای مجروحان جنگ در زیر سایه این نشانه انجام می دهند، در این صورت باید از جانب طرف های مسلح درگیر مطابق قانون بین المللی بشردوستانه مــــورد حمله قــــرار نگیرند و مانع عرضه خدمات بشردوستانه آنها و تجهیزات شان مورد حمایت قرار گیرند.تشخیص به این مفهوم است که همان شخص، وسایل نقلیه، تأسیسات، مراکز صحی، ذخایر و گدام های که با این نشان مزین می باشند، متعلق به جمعیت ملی است.

انواع نشان:

نشان حمایوی: اگر هدف از استفاده از نشان جلب حمایت باشد، از نشان هلال احمر افغانی به دو صورت استفاده می شود به صورت حمایوی، که اندازه نشان بزرگ است و هیچ نوشته ای در اطراف آن وجود ندارد تا از مناطق دور قابل مشاهده باشد.

نشان تشخیصی: این نوع نشان که اندازهٔ آنها کوچک است، در بالای جیب، بازوبند، کلاه، واسکت، تأسیسات و وسایل نقلیه مورد استفاده قرار می گیرد.

در مورد نشان هلال احمر افغانی در ماده هفتم اساسنامه مؤقت هلال احمر افغانی آمده است که:

«جمعیت هلال احمر افغانی مهر و علامت خاصی دارد که در آن هلال احمر به رنگ سرخ در متن سفید است که در بالای آن به زبان پشتو (د افغاني سرې میاشتې ټولنه) و در پائین آن به زبان دری (جمعیت هلال احمر افغانی) به شکل قوسی و به رنګ سیاه نوشته شده است».

سوء استفاده از نشان:

سوء استفاده از نشان حمایوی و تشخیصی تخلف تلقی می شود و در تضاد با قانون بین المللی بشردوستانه قرار می ګیرد، زیرا  استفاده نادرست از این نشان در زمانه درگیری های مسلحانه برای درک عمومی تأثیر سوء می گذارد و ارزش و اعتماد هلال احمر افغانی را در جامعه از بین می برد. در قدم اول، استفاده درست از نشان متوجه دولت هاست که احترام گذارند و در برابر استفاده نادرست از آن اقدامات قانونی اتخاذ نمایند. در قدم دوم، وظیفهٔ جمعیت ملی و اعضای جمعیت ملی است که جلو هرگونه اقدام غیر قانونی را در صورت سوء استفاده از آن را بگیرند.

هر نشان معرفی یک کشور، جمعیت، سازمان، شرکت، شخص یا گروه می باشد؛ از اینکه در تشکیل فدراسیون بین المللی جمعیت های ملی، جمعیت های ملی عضو دارای نشان های هلال احمر و صلیب سرخ بودند، از این رو در سال 1982 فدارسیون بین المللی جمعیت های ملی هر دو نشان هلال احمر و صلیب سرخ می باشند، را به عنوان نشان خاص خود برگزید.

اداره حوادث جمعیت هلال احمر افغاني

اداره حوادث یکی از اداره های لازمي وفعال جمعیت هلال احمر افغاني بشمار میرود. که از طریق همین اداره در ۳۴ ولایت افغانستان به مصیبت زده ګان حوادث طبيعی(سیلاب، زلزله خشکسالی، برف کوچ، لغزیدن کوه ) و حوادث غیر طبیعی (جنګ های مسلحانه و مهاجرت ها) کمک وجواب دهی میکند، جهت نجات و دستګیری مصیبت زده ګان حوادث به شکل فنی و مسلکی در سراسر کشور رضاکاران را تربیه میکند، تا بتوانند در حالات عادی و اضطراری دست یاری به آنها بدهند.تا حال جمعیت هلال احمر افغانی توانسته است که در سراسر کشور هزاران رضاکار تربیه شده داشته باشد که به واسطه ایشان همیشه به مستمندان و مصیبت زده ګان رسیده ګی نموده است.

جمعیت هلال احمر افغاني جهت کمک های عاجل در حین وقوع حوادث بر علاوه زخایر مواد کمک های اولیه در ولایات کابل، کندهار، ننګرهار، هرات، وبلخ در تمام ولایات افغانستان به قدر ضرورت زخایر را ایجاد نموده است تا بتواند در صورت وقوع حوادث هر چه عاجلتر به ساحه برسد.

 

فعالیت های اداره حوادث هلال احمر افغانی

1- آموزش و معلومات برای رسیده گی به حوادث:

هرگاه حادثهٔ در جایی رخ دهد، تنها کسانی که معلومات، آموزش و دانش در مورد حادثه دارند می توانند به صورت حرفه ای و فعال به آن رسیدگی کنند، یعنی اگر فردی در مورد وقوع زلزله و نجات از زلزله آموزش دیده باشد، بهتر از کسی که از زلزله اطلاعی ندارد و کمک و نجات افراد زلزله زده را ندیده است، به آسیب دید گان کمک بهتر و لازم را ارایه کرده می تواند میدهد. به همین منظور، اداره حوادث هلال احمر افغانی به آموزش کارمندان  رضاکاران هلال احمر افغانی در سراسر کشور می پردازد و این آموزش ها را مکرراً تجدید می نمایـــد تا از تطبیـــق درست اصــول بشردوســتانه وخدمات رضاکارانه اطمینان حاصل نمایند. علاوه بر رضاکاران، کارمندان هلال احمر افغانی نیز برای مقابله با حوادث طبیعی و غیر طبیعی توسط ادارهٔ حوادث آموزش دیده اند، زیرا آموزش و ظرفیت سازی باعث تقویت ارایه خدمات هلال احمر افغانی شده و می تواند از آسیب های بیشتر در مناطق آسیب دیده جلوگیری کند. با توجه به کیفیت و کمیت حوادث، اداره حوادث سه کتگوری را در سطح «آماده گی جامعه در مقابل حوادث»، «واحد رسیده گی به حوادث» و «تیم ملی رسیده گی به حوادث» ایجاد نموده است که اهمیت کار هر گروهی مشخص می باشد. هدف از این سه کتگوری نایل شدن به رسیده گی از قربانیان در سطح بالاتر و بهتر می باشد. اداره حوادث تجربه ها، ابتکارات و پیشرفت های این سه گروپ را از طریق ورکشاپ های آموزشی با یکدیگر به اشتراک می گذارد و امور را بهبود می بخشد.

ادارهٔ حوادث مناطق زیر تهدید را شناسایی می کند و از طریق ورکشاپ های آموزشی در مورد حوادث طبیعی و غیر طبیعی، به رضاکاران و کارمندان هلال احمر افغانی علل وقوع حوادث طبیعی و غیر طبیعی را آموزش می دهد. همچنان ادارهٔ حوادث به کارمندان و رضاکاران خود در مورد فرصت های موجود و نحوهٔ استفاده از آنها آموزش و معلومات می دهد و همچنین نحوه بهره مندی نیازمندان و آسیب دیده گان از کمک های هلال احمر افغانی را به آنها آموزش می دهد. به همین ترتیب، پس از حوادث، چگونه باید از خود در برابر تهدیدات احتمالی محافظت نمایند و هم قربانیان را نجات دهند. اطلاع رسانی و آموزش به رضاکاران و کارمندان جهت انجام دادن بهتر و به موقع امور هلال احمر افغانی صورت می گیرد.

شناسایی مناطقی که حوادث در آن رخ می دهد، آموزش رضاکاران، افزایش آگاهی عامه برای مقابله با حوادث، هماهنگی با جوامع مربوطه برای ارائه خدمات موثر، مدیریت حوادث قبل از وقوع حوادث، به عنوان اقدامات ادارهٔ حوادث بر شمرده می شوند.

2- چگونه در هنگام حوادث کمک های اضطراری نمائیم؟

هر گاه حادثهٔ هولناک در جایی اتفاق می افتد، رضاکاران هلال احمر افغانی به نماینده گان محلی هلال احمر افغانی اطلاع می دهند. با دریافت این خبر، بر اساس آموزش ها و آماده گی های از قبل دریافت شده، کارمندان هلال احمر افغانی قبل از دیگران به منطقه می رسند و با کمک رضاکاران محلی به کمک مجروحان و نجات قربانیان حادثه می پردازند. با آنها کارمندان سیار صحی، رضاکاران آموزش دیده، کارمندان کمک های اولیه صحی، کمک رسان ها به آسیب دیده گان حوادث، ردیابی مفقود شده گان، مواد غذایی و غیر غذایی و کاروان های ادویه صحی شامل می باشند. از میان آنها، نخست از همه رضاکاران در بخش نجات دست به کار می شوند و قربانیان حادثه را نجات می دهند؛ در پهلوی آن، کارمندان و رضاکاران  کمک های اولیه صحی به آسیب دیده گان خدمات ارائه می نمایند. در گام دوم، کارمندان و رضاکاران در بخش کمک به آسیب زده گان حوادث، سروی دقیق و شفاف را آغاز نموده، تلفات، خسارات و خساره های وارده در مناطق آسیب دیده و نیازمندی های قربانیان را سروی می نمایند. پس از سروی شفاف، کارمندان کمک رسان در بخش آسیب دیده گان حوادث، به آسیب دیده گان مطابق نیازمندی های شان خیمه، غذا و مواد ضروری را توضیع می کنند و جان مردم را نجات می دهند. به همین ترتیب برای آسیب دیده گان پناهگاه مؤقت ایجاد می کنند. علاوه بر این، داکتران یک مرکز سیار صحی را در منطقه ایجاد می نمایند و به تداوی زخمیان می پردازند.

3- جستجو و ردیابی افراد مفقود شده:

جستجو و ردیابی اعضای خانودهٔ مفقود شده و برقراری تماس با اعضای خانوادهٔ مفقود شده از فعالیت های ارزشمند ریاست ادارهٔ حوادث هلال احمر افغانی می باشد. ادارهٔ حوادث هلال احمر افغانی در تلاش آن است تا اعضای خانوادهٔ مفقود شده، اسیران و بی جا شده گان را جستجو نموده و با خانواده یا دوستان آنها رابطه برقرار نماید.

هلال احمر افغانی در سال 1376 هجری شمسی (1418 هجری قمری، 1997 میلادی) بخشی را در ساختار تشکیلات خویش برای جستجو و ردیابی مفقود شده گان ایجاد نمود و تا کنون ده ها هزار نامهٔ أسرا به خانواده و دوستان آنها ارسال نموده است و همچنان نامه هایی از خانواده و دوستان را برای اسیران شان جمع آوری نموده است.

هلال احمر افغانی در فعالیت جستجو و ردیابی مفقود شده گان در داخل و خارج از کشور ارتباط آن دسته از زندانیان جنگی و سیاسی را با خانواده ها و دوستان شان که امکانات برقراری تماس با اعضای خانوادهٔ خود را ندارد، برقرار می کند.

4- انتقال اجساد از میدان جنگ:

ادارهٔ حوادث هلال احمر افغانی اجساد قربانیان جنگ را به یک مکان مشخص یا به خانواده های قربانیان به درخواست آنها تحویل میدهد. هلال احمر افغانی در چند دههٔ گذشته اجساد هزاران قربانی را از میدان جنگ به خانواده هایشان یا مکان های مشخص رسانیده است. در انتقال اجساد از میدان جنگ، هلال احمر افغانی بر اساس عدم جانبداری و بیطرفی اصول اساسی عمل می نماید.

انتقال اجساد قربانیان از میدان جنگ به خانواده هایشان و یا به مکان مشخص از فعالیت های مهم ریاست اداره حوادث هلال احمر افغانی است که به هر منطقه از کشور حتی اگر جنگ هم، جریان داشته باشد، کارمندان بخش اداره حوادث نظر به درخواست طرف های درگیر جنگ، به همان مناطق می روند و اجساد را انتقال می دهند.

 

 

فعالیت های اداره صحت هلال احمر افغانی

در ساختار تشکیلاتی هلال احمر افغانی، ریاست خدمات صحی و فعالیت های این اداره از اهمیت اساسی و محوری برخوردار می باشد. از این که نیاز به خدمات صحی عالی در سراسر کشور امر ضروری است، به همین دلیل هلال احمر افغانی تقریباً نیمی از بودجهٔ سالانهٔ خود را صرف خدمات صحی میکند.

تمام تلاش های ریاست خدمات صحی هلال احمر افغانی بر کاهش مشکلات صحی بشری در کشــــور و حفظ سلامتی مردم متمرکز می باشد. در حال حاضر جمعیت هلال احمر افغانی دارای 173 مراکز صحی ثبت شده در وزارت صحت عامه در سراسر کشور بوده که بر اساس پالیسی و استراتیژی وزارت صحت عامه فعالیت می کنند. مراکز صحی هلال احمر افغانی به طور رایگان به تداوی هموطنان می پردازد و به بیماران ادویه رایگان می دهند.

1- کلینیک های ثابت:

در 173 مرکز صحی هلال احمر افغانی، 46 باب کلینیک ثابت وجود دارد که تمامی آنها در وزارت صحت عامه ثبت شده است .

هر کلینیک ثابت هلال احمر افغانی دارای یک داکتر، یک قابله، یک فارمسست، دو نفر واکسیناتور، یک مشاور سوء تغذی، ادویه کافی و سایر پرسونل مربوطه می باشد که به هموطنان عرضه خدمات صحی می نمایند و همچنان در رابطه به بیماری ها به آنها معلومات می دهند.

اکثر کلینیک های ثابت هلال احمر افغانی در مناطق دور افتاده قرار دارند که مردم به مراکز صحی دسترسی کامل ندارند. هدف از ایجاد مراکز صحی در مناطق دور دست توسط هلال احمر افغانی، ارائه خدمات صحی رایگان به افرادی است که نمی توانند به مناطق شهری بروند. در مناطق شهری تعداد مراکز صحی، موسسات خیریه، سازمان های دولتی و بین المللی زیاد است، اما حضور مراکز صحی در مناطق دور افتاده روستایی کمتر می باشد، که همین دلیل باعث آن شده است تا هلال احمر افغانی مراکز صحی را در مناطق دور دست ایجاد کنند.

هدف از حضور قابله ها در کنار داکتران در تمام مراکز صحی هلال احمر افغانی در مناطق دور دست، کمک و دستگیری به زنان مبتلا به بیماری های ولادی و مراقبت و حفاظت مناسب از اطفال تازه متولد شده می باشد.

کلینیک های ثابت هلال احمر افغانی سالانه به ده ها هزار هموطن خدمات رایگان ارائه می نمایند. علاوه بر آن از جانب داکتران، معلومات صحی و توصیه های لازم در مورد مراقبت های صحی نیز به مراجعین ارائه می شود.

2- کلینیک های فرعی:

کلینیک های فرعی در کتگوری دوم عرضه خدمات صحی جمعیت هلال احمر افغانی قرار دارند. در حال حاضر هلال احمر افغانی دارای 28 باب کلینیک فرعی در ولایات خوست، غزنی، کندز، زابل، کنر، لوگر، دایکندی، پکتیکا، پنجشیر و ارزگان می باشد. کلینیک های فرعی نیز مانند کلینیک های ثابت خدمات ارائه می دهند. تفاوت کلینیک های فرعی با کلینیک های ثابت، فقط در تشکیل کارمندان است که تشکیل کارمندان کلینیک فرعی، کمتر از دو نفر است. اکثرا کلینیک های فرعی هلال احمر افغانی نیز در مناطق دور افتاده می باشد.

3- کلینیک های سیار صحی:

هلال احمر افغانی 97 کلینیک سیار صحی در سراسر کشور دارد. کلینیک های سیار صحی هلال احمر افغانی در حالات  اضطرار به آن مناطقی می روند که به دلیل یک حادثه طبیعی یا غیر طبیعی یا بیماری مردم نیاز به مراقبت های صحی پیدا می کنند. کلینیک های سیار صحی هلال احمر افغانی مطابق پالیسی و استراتیژی وزارت صحت عامه فعالیت دارند. هر کلینیک سیار صحی هلال احمر افغانی یک کارمند صحی، قابله، فارمسست، نرس، واکسیناتور،مشاور غذائی و در ۱۶ تیم سیار یک مشاور رواني مردانه و یک مشاور رواني زنانه دارد. کلینیک های سیار صحی هلال احمر افغانی در صورت لزوم دید به مناطق اعزام می شوند که از اثر حوادث طبیعی و غیر طبیعی خانواده ها و بیجا شده گان در مناطق دور افتاده روستایی و ان مناطقی که نیاز عاجل به دستگیری وجود دارد، فرستاده می شوند. تمامی خدمات، تداوی و ادویه کلینیک های سیار صحی هلال احمر افغانی رایگان می باشد. تنها 36 کلینیک در کلینیک های سیار صحی هلال احمر افغانی معافیت کتلوی هستند. کلینیک های سیار همیشه در رابطه به دستگیری از نیازمندان و آسیب دیده گان موثر واقع شده و به همین دلیل کلینیک های سیار صحی از بخش های با اهمیت ریاست خدمات صحی هلال احمر افغانی به شمار می روند.

4- شفاخانه های مجهز:

هلال احمر افغانی دو شفاخانه مجهز در کشور دارد، یکی در پایتخت کشور؛ کابل و دیگری در ولایت قندهار.

الف: شفاخانه مرکزی 50 بستر کابل:

این شفاخانه روزانه صدها بیمار را با کمک ده ها تن داکتر و کارمند تداوی نموده و به بیماران ادویه میدهد. شفاخانه مرکزی دارای 50 بستر برای بیماران بستری دارد و تمامی خدمات و ادویه جات آن رایگان می باشد. شفاخانهٔ مذکور از اثر شیوع ویروس کووید 19 در کشور در سال 1399 هجری شمسی (2020میلادی، 1442هجری قمری) سه بخش خویش را به تداوی بیماران مبتلا به کووید 19 اختصاص داد که تا (2022/5/16، 1443/15/10) ادامه داشت، اما پس از آن تاریخ توسط محترم مولوی مطیع الحق خالص سرپرست ریاست عمومی هلال احمر افغانی به حالت عادی بازگردانده شد. در این مدت شفاخانهٔ مرکزی برای 130،000تن خدمات صحی و آگاهی دهی عامه ارائه نموده در حال حاضر شفاخانهٔ مرکزی در بخش های داخله عمومی، جراحی عمومی، نسایی ولادی، لابراتورا، اکسری، دنـــــدان، فــزیوتراپی، لشمانیا، OPD  اطفال و  سایر برخی دیگر خدمات ارائه می دهد.

ب: شفاخانهٔ عمومی قندهار:

هلال احمر افغانی یک شفاخانهٔ ده بستری در ولایت قندهار دارد که به صورت 24 ساعته خدمات ارائه میدهد. در این شفاخانه مجهز، داکتران زن و مرد، نرس ها، قابله ها، واکسیناتورها، کارمندان لابراتوار، مشاوران سوء تغذیه، فارمسست ها و کارمندان مربوطه حضور دارند.

شفاخانهٔ ده بستری هلال احمر افغانی قندهار دارای تمامی امکانات بوده و به مراجعین تداوی و ادویه رایگان ارائه می نماید. علاوه بر این،  توصیه ها و معلومات را نیز به منظور مراقبت های صحی به مراجعین ارائه میدهد.

5- کمک های اولیه صحی:

در سطح جهانی، خدمات کمک های اولیه صحی یک فعالیت ارزشمند است؛ به همین دلیل از جانب ریاست خدمات صحی هلال احمر افغانی روند کمک های اولیه صحی در سراسر کشور انجام می یابد.

کارمندان صحی ریاست خدمات صحی هلال احمر افغانی خدمات کمک های اولیه صحی را به مجروحین جنگ، درگیری، حوادث داخلی و ترافیکی ارائه می نمایند و در ارزیابی و سروی خسارات حوادث طبیعی و غیر طبیعی نقش فعال دارند. در مناطق دور افتاده وسایل و مواد صحی مربوط به کمک های اولیه صحی را توضع می نماید، در بخش آب صحی به مردم در جامعه مواد صحی تصفیه کن آب توزیع و آگاهی دهی می نمایند، برای جلوگیری از بیماری های ساری، غیر ساری و فصلی، فعالیت ها و کمپاین های تبلیغاتی را در جامعه انجام میدهند، در کمپاین های پاک کاری شهرها و مناطق شرکت می کنند، خدمات صحی لازم را در مکاتب به منظور حفظ الصحه محیطی، تشناب های لازم را اعمار می کنند، آب آشامیدنی سالم را به متعلمین مکاتب آماده میسازند، برای سوزاندن مواد اضافی مکان های مناسب اعمار میکنند، به منظور حفظ الصحه کمیته های صحی را در مکاتب ایجاد می نمایند و برای مبارزه با حوادث بزرگ، رضاکاران کمک های اولیه صحی را از بین جامعه انتخاب و  آموزش می دهند که در حال حاضر در ۳۴ ولایت کشور که ۵۰۳ ولسوالي و ۱۲ هزار قریه است به تعداد ۲۳۰۰۰ رضاکار تربیه شده دارد.

به رضاکارانی آموزش دیده، از جانب داکتران کمک های اولیه صحی هلال احمر افغانی، 12 قلم مواد صحی داده می شود که در جریان سال به کمبود  مواد کمک های اولیه صحی مواجه نشوند.

6- تداوی اطفال مصاب به بیماری سوراخ قلب ولادی:

خانواده های اطفال مصاب به بیماری سوراخ قلب ولادی بخاطر کودکان عزیزشان انبوهی از غم، نگرانی و فقر دارند و هلال احمر افغانی بر اساس اصل بــشر دوستی و به منظور کاهش غم و اندوه این خانواده ها؛ برنامه تداوی کودکان مصاب به بیماری سوراخ قلب ولادی را از سال 1387 خورشیدی (1429 قمری، 2008میلادی) آغاز نموده است. از اینکه تعداد کودکان مبتلا به بیماری سوراخ قلب در سراسر کشور بسیار زیاد است، هلال احمر افغانی از چهارده سال بدینسو، موفق به عملیات بیش از ۱۵۳۳۰ طفل مصاب به بیماری سوراخ قلب در شفاخانه های داخل و خارج شده است. اما الی اکنون بیش از ۲۹۰۰۰ بیمار سوراخ قلب ولادی در هلال احمر افغانی ثبت و راجستر است که پروسه تداوی و عملیات آنها در حال اجرا میباشد و تمامی مصارفی عملیات و تداوی این اطفال به عهده هلال احمر افغانی است که هزینه تداوی هر طفل بیمار از 50000 هزار تا 200000 هزار افغانی مصرف می شود.

اعزام اطفال مصاب به مرض استخوان شکن و سوخته گی شدید به کشور آلمان:

هلال احمر افغانی علاوه بر تداوی مریضان در داخل کشورء زمینه تداوی شماری از بیماران را که در داخل کشور امکان معالجه شان نیست، در خارج از کشور فراهم می کند. در سال 1368 هجری شمسی قرادادی بین هلال احمر افغانی و بنیاد خیریه غیردولتی به نام «دهکده صلح آلمان» به امضا رسید که به اساس این قرارداد، آن عده کودکان بیمار افغان را که دچار سوختگی شدید و یا مرض شکستگی استخوان شده اند، از سوی بنیاد دهکده صلح آلمان در شهر ابرهوزن کشور آلمان تداوی می کنند. بر اساس این توافقنامه متخصصان صحی این بنیاد سال دو بار به افغانستان آمده و بیماران مذکور را تشخیص و معاینه میکنند سنن این کودکان شامل 1 تا 11 سال می باشند.

در ۳۵ سال گذشته، ۹۱ گروه از کودکان به آلمان اعزام شده اند که در مجموع حدود ۵۰۱۰ کودک میشود. کودکان بیمار پس از تداوی به کشور شان بازگشته اند.

کودکان مبتلا به چه بیماری های به آلمان فرستاده می شوند؟

تعفن (بدبویی) استخوان(chronic osteomelitis):

این بیماری است که باعث آب گرفتن و بد بوی شدن استخوان ها میشود.

شکستگی (پاتولوژیک): این بیماری به دلیل ضعف استخوان رخ میدهد که به دلیل آن استخوان به طور مداوم تخریب می شود.

آسیب های سوختگی با فیوژن مفصل: (brun injuries with joint fusion): این یک بیماری یا شرایط سوختگی شدید است.

عملیات مقعد مصنوعی (کولوستومی) (colostomy): این عملیات بر روی بیمارانی انجام می شود که در قسمت رکتوم روده بزرگ مشکل دارد و روده نمی تواند عملکرد طبیعی داشته باشد.

اکستروفی مثانه (:(bladder exstrophy این بیماری رشد مثانه در خارج از جنین است.

بر اساس توافقنامه بین هلال احمر افغانی و بنیاد خیریه دهکده صلح آلمان، هلال احمر افغانی قبل از ورود بنیاد خیریه دهکده صلح آلمان به افغانستان، آن عده مریضانی را از طریق رسانه ها از سراسر کشور در زمان تعیین شده فرا می خواند که در اثر سوختگی شدید، بیماری استخوانی یا شکستگی استخوان مصاب می باشند. در مرحله دوم، تمام تسهیلات پاسپورت و ویزا را فراهم نموده و هزینه آن عده از کودکان بیمار را که واجد شرایط انتقال به آلمان برای تداوی توسط کارمندان صحی بنیاد خیریه دهکده صلح آلمان تشخیص داده شده اند، به عهده دارد.

بر اساس این توافقنامه، بنیاد خیریه دهکده صلح آلمان، داکتران خویش را سال دو بار به کابل می فرستد و کودکان بیمار را برای انتقال به آلمان تشخیص و معاینه می کنند و مصارف انتقال و برگشت اطفال بیمار را توسط طیاره پرداخت می نمایند، این بیماران به مدت 6 ماه در آلمان تحت تداوی قرار می گیرند و مصارف خوراک و پوشاک آنها را نیز به دوش دارند.

کودکان بیمار مذکور به مدت 6 ماه در آلمان تحت تداوی قرار می گیرند و سپس به کشور بازگردانده می شوند. پس از بازگشت به کشور تا دو سال تحت مراقبت هستند و در دو سال ادویه لازم  برای بیماری آنها تهیه می شود.

 

فعالیت های ادارهٔ رضاکاران هلال احمر افغانی

خدمات رضاکارانه یکی از اصول هلال احمر افغانی می باشد. بر اساس این اصل، هلال احمر افغانی هزاران رضاکاران آموزش دیده در سراسر کشور تربیت نموده است که آنها بدون هیچ گونه تبعیض، امتیاز و معاش به رضایت خود شان از نیامندان، آسیب دیده گان و بیماران دستگیری می کنند.

رضاکاران هلال احمر افغانی بخش عمده ای از امور عرضه خدمات بشر دوستانه به آسیب دیده گان حوادث طبیعی و غیر طبیعی را عهده دار هستند آنها در کنار کارمندان و اعضا هلال احمر افغانی در فعالیت های پاسخدهی به حوادث، آگاهی دهی، حمایت، نجات و کمک در هنگام وقوع حوادث سهم فعال دارند و نیز در عرضه خدمات عام المنفعه اشتراک می ورزند.

سیستم عضویت به منظور جلب و جذب رضاکاران در ساختار تشکیلاتی هر نماینده گی هلال احمر افغانی موجود است، هر فرد کشور می تواند پس از تکمیل شرایط اداره عضویت، با اخذ کارت عضویت شامل سیستم اعضاء گردد و نیز یا توجه به احساس ملی، هر ماه به طور رضاکارانه حق العضویت به هلال احمر افغانی بپردازد که مجموع مبلغ حق العضویت رضاکاران برای دستگیری به متضـررین حوادث استفاده می شود، هلال احمر افغانی به منظور گسترش و ترغیب خدمات رضاکارانه فعالیت های ذیل را برای جوانان و رضاکاران به راه انداخته است.

1- ورزش و تربیت بدنی:

هلال احمر افغانی در مرکز و ولایات تیم های ورزشی در بخش های والیبال، کریکت، پینگ پنگ، کاراته، بسکتبال و بسیاری از ورش های دیگر نیز دارد. هدف ورزش و تربیت بدنی هلال احمر افغانی معرفی فعالیت های بشردوستانه هلال احمر افغـــانی از طریق فعالیت ورزشی می باشد، این فعالیت ها بمنظور رشد جسمانی و روانی جوانان انجام میشود.

قابل یاد آوری است تیم های ورزش هلال احمر افغانی در سطح کشور به افتخارات و موفقیت های دست یافته اند و برخی از بازیکنان این تیم ها توانسته اند که به تیم های ملی کشور راه یابند، تمام اعضای تیم های هلال احمر افغانی رضاکار هستند که شمار شان به صد ها تن می رسد.

2- مراکز آموزشی و علمی جمعیت هلال احمر افغانی:

هلال احمر افغانی برای آموزش و تربیت جوانان و رضاکاران مراکز آموزشی را مد نظر گرفته است، در این مراکز در مورد اصول، اهداف، فعالیت هـای بشردوستـــــانه هلال احمر افغانی، نشان و تاریخچه به معرفی گرفته می شود تا اینکه جوانان و رضاکاران حین عرضه خـــدمات بشردوستانــه با روحیهٔ هـــلال احمر افغانی آشنائی داشته باشند، هر نماینده گی هلال احمر افغانی در سطح کشور دارای یک مرکز آموزش میباشد که در آن به اطفال فقیر و بی بضاعت که قدرت و توان پرداخت مصارف تحصیل را در موسسه های اموزشی انتفاعی ندارند، جذب می کند و برایشان دوره های  آموزشی کوتاه مدت که شامل علوم دینی، ساینسی، لسان انگلیسی و کامپیوتر میباشد دایر می نماید تا جوانان با فراگیری علوم بتوانند انسان های مفید و سالم تر در جامعه باشنــد و از ارزش هــــای بشری و کرامت انسانی آگاهی بیشتر داشته باشند و همچنان با همنوع خود روابط مشترک و حسنه برقرار کنند و به همین ترتیب، در پاک نگه داشتن محیط زیست خویش، سهیم باشند و دیگران را به نظافت تشویق نمایند.

تمامی شاگردان مراکز آموزشی و علمی هلال احمر افغانی را نوجوانان و کودکان خانواده های بی سرپرست، نیازمند و فقیر تشکیل می دهند. در بخش اداره رضاکاران هلال احمر افغانی، اکثرا این دانشجویان پس از فراغت با رضایت خویش رضاکار هلال احمر افغانی شده و برای خدمت به جامعه تقدیم می شوند.

3- اهدای خون:

رضاکاران هلال احمر افغانی بر اسـاس اصل و احساس بشردوستی به طور رضاکارانه هر سال خون خود را به شفاخانه های ولایات مربوطه خویش اهدا می کنند و کمپاین های جمع آوری خون را در ولایات خویش راه اندازی می نمایند این کار به هدف این انجام می شود که در شفاخانه ها خون رایگان وجود داشته باشد و کسانی که به خون ضرورت دارند بتوانند از این خون ها استفاده نمایند و زندگی آنها نجات یابد. رضاکاران هلال احمر افغانی توانسته اند سالانه خون زیادی را به مراکز صحی اهدا کنند و سایر هموطنان را به اهدای خون تشویق نمایند.

 

فعالیت های مرستون هلال احمر افغانی

مرستون ها در چوکات هلال احمر افغانی جایگاه و ارزش بسیار مهمی دارند. بنیاد مرستون در هلال احمر افغانی در سال های اول به تأسیس هلال احمر افغانی بر می گردد. هلال احمر افغانی در ده سال گذشته توانسته از طریق مرستونها به ده ها هزار نیازمند، آسیب دیده و بی سر پناه کمک کند و سهولت های زندگی را برای آنها فراهم نماید. در حال حاضر هلال احمر افغانی در کشور در ولایات کابل، بلخ، ننگرهار، قندهار کندز و هرات مرستون های را کرده است که ایجاد، به طور عموم مرستون ها در زمینه های ذیل خدمات ارائه می نمایند:

1- کفالت از خانواده های بی سرپرست:

در مرستون های هلال احمر افغانی به آن عده خانواده های محل بود و باش داده می شود که بی سرپرست اند. به این خانواده ها در مرستون مسکن و همه سهولت های زندگی برای آنها فراهم میشود. علاوه بر آن، به فرزندان این خانواده ها زمنیه آموزش فراهم میگردد و داکتران کلینیک مرستون های هلال احمر افغانی از صحت آنها مراقبت می کند. به اعضای اناث خانواده های بی سرپرست آموزش های حرفه ای در زمینه های مختلف ارائه می گردد تا بتوانند پس از ختم مشمولیت شان در مرستون، خود کفا گردند و بدون دستگیری دیگران به خانواده شان عواید به دست  آورده و زندگی خوشی داشته باشند. خانواده های بی سرپرست به مدت سه سال زیر چتر هلال احمر افغانی مورد حمایت مادی و معنوی قرار می گیرند که پس از ختم سه سال و خودکفایی شان، خانواده های بی بضاعت دیگر مشمول مرستون می گردند قابل ذکر است که در جریان این پروسه شمولیت مرستون به هر یک از اعضای خانواده های بی سرپرست مقداری پول برای رفع ضرورت ماهانه شان پرداخت می گردد.

2- کفالت معلولین:

در مرستون های هلال احمر افغانی به آن عده معلولین بی سرپرست که نمی توانند معیشت زندگی خود را به تنهای تأمین کنند، مانند سایر اعضای خانواده های بی سرپرست سهولت های مسکن، تداوی، تسهیلات زندگی و مصارف ماهانه داده می شود، بعضی از معلولین مشمول در مرستون هستند که از 15 سال بدینسو در مرستون ها تحت حمایت مادی و معنوی هلال احمر افغانی قرار دارند:

3- تداوی و حمایت از بیماران روانی:

صدها بیمار روانی زن و مرد در مرستون های هلال احمر افغانی نگهداری می شوند که همه امکانات زندگی برایشان فراهم شده است و کارمندان صحی هلال احمر افغانی برای سلامتی بیشتر آنان مشغول تداوی اند.

4- تأمین خرچ ماهانه بیوه های بی سرپرست:

مرستون هلال احمر افغانی بمنظور تأمین مصارف بیوه های بی سرپرست برای هر عضو خانوادهٔ بیوه مبلغ 2000هزار  افغانی پرداخت می نماید که بطور مثال اگر یک بیوه بی سرپرست 8 عضو داشته باشد از طرف جمعیت هلال احمر افغاني برایش ۱۶۰۰۰ افغانی پرداخته میشود.

۵- کمک به خانواده های متگدیان:

هلال احمر افغانی به منظور کاهش فقر، از بین بردن حرفه متگدی گری و احترام به کرامت انسانی به آن عده از خانواده های متگدی که نیازمند باشند و نتوانند درآمد خانواده خود را بدست بیاورند، کمک های نقدی ماهانه می نماید، هلال احمر افغانی ماهانه به هر یک از اعضای خانواده مبلغ 2000 افغانی کمک نقدی می نماید و تا فی الحال به هزاران تن متگدی کمک های نقدی صورت گرفته است.

 

24 ماه میزان هفته مخصوص هــلال احمـــر افغـــانـــی

هدف:

 سهم گیری مردم  در  امداد و تعاون به آسیب دیده گان حوادث و نیازمندان. هلال احمر افغانی همه ساله هفته اخیر برج میزان را که از ۲۴  آغاز میگردد هفته کمپاین جمع آوری اعانه بمنظور تقویه بنیه مالی این نهاد خیریه در مرکز و ولایات کشور بمنظور تقلیل آلام آسیب دیده گان حوادث راه اندازی مینماید. این هفته عنعنوی در سال 1331 هجری شمسی از طرف دولت وقت بعنوان امتیاز انحصاری به هلال احمر افغانی تفویض گردید که از آن به بعد تا حال همه ساله با پیام حمایوی دولت ها که حامی هلال احمرافغانی در ارائۀ خــــدمات بشردوستانه میباشند درسطح کشور برگزار گردیده است که هدف آن راه اندازی کمپاین جمع آوری اعانه از مردم بمنظور دستگیری از مصیبت دیده گان حوادث میباشد و سبب تقویه بنیه مالی این نهاد خیریه میگردد. در آغاز تدویر این هفته محافل افتتاحیه در سطح دفتر مرکزی و 34 نمایندگی هلال احمرافغانی با تزئین شهر ها با شعار های مناسبتی با اشتراک مقامات محلی، متنفذین، علما، اساتید و مهمانان داخلی و خارجی برگزار می گردد و از طریــــق رسانه هــــای آزاد نیز به نـشر میرسد. در این هفته کارمندان و رضاکاران سره میاشت تکت های رسمی و مزین با نشان هلال احمرافغانی را در شهر ها و سایر اماکن به فروش میرسانند هموطنان محترم بمنظور پاسخدهی به نیاز های قربانیان حوادث میتوانند با خرید یک تکت در امر خیر و تعاون سهیم شوند. هموطنان محترم بمنظور پاسخدهی به نیاز های قربانیان حوادث میتوانند با خرید یک تکت در امر خیر و تعاون سهیم شوند.